Izba Gospodarcza Transportu Lądowego została powołana w 1995 roku. Był to czas transformacji polskiej gospodarki i zmieniającego się prawa. Celem zmian systemowych była między innymi ochrona potencjału firm transportowych, w szczególności przewoźników kolejowych. Takie zadanie postawili przed Izbą jej założyciele, członkowie powstałego trzy lata wcześniej Transport-Biznes-Klubu. 

 Powołanie Izby zintegrowało przedsiębiorstwa członkowskie i stworzyło platformę formułowania postulatów branży oraz ochrony interesów firm działających na specyficznym rynku. W tamtym okresie cel działalności Izby definiowano przez korzyści odnoszone w kontaktach z klientami, jakie daje przynależność firmy do organizacji samorządowej. Podkreślano wiarygodność, prestiż i gwarancję rzetelności, czyli wartości których wagę doceniały od lat firmy zachodnie, zrzeszone w izbach i organizacjach przemysłowych o ugruntowanej pozycji. Wykluczenie z organizacji samorządowej oznacza utratę prestiżu, co wiąże się z konsekwencjami finansowymi. Działalność IGTL została określona statutem, a zadania realizowane były i są przez sekcje branżowe, tworzone stosownie do potrzeb członków Izby. Jej organami są: walne zgromadzenie, zarząd, komisja rewizyjna i sąd koleżeński.

  Od momentu powstania Izba pełni rolę reprezentanta firm związanych z transportem kolejowym i inwestycjami infrastrukturalnymi wobec administracji polskiej i unijnej oraz organizacji krajowych i międzynarodowych mających wpływ na sektor kolei.

  Dwa lata po założeniu Izba Gospodarcza Transportu Lądowego liczyła już stu członków. Bilans pierwszych lat jej funkcjonowania okazał się pozytywny i udowodnił celowość powołania organizacji. Było to w szczególności widoczne w Polsce lat dziewięćdziesiątych XX wieku – kraju długoletnich zaniedbań gospodarczych i chaosu prawnego. W branży transportowej istniało wiele słabych przedsiębiorstw, bez kapitału, nowoczesnego sprzętu i technologii, niedostatecznie zorganizowanych, o minimalnej rentowności. Na takie podmioty czekało wyzwanie w postaci konkurencji silnych europejskich graczy. Bez szybkich i radykalnych zmian podjęcie tego wyzwania skazane było na porażkę. Dążenie Polski do członkostwa w Unii Europejskiej wymagało m.in. dostosowania polskiego prawa do wymogów unijnych. IGTL mocno zaangażowała się w prace legislacyjne. Transformacja systemowa w Polsce oraz stopniowe przyjmowanie w regulacjach gospodarczych standardów Unii Europejskiej były motorem nowej polityki w kolejnictwie, uwzględniającej jej liczne zewnętrzne i wewnętrzne determinanty. Niezależność przedsiębiorstw kolejowych, demonopolizacja i koncesjonowanie działalności kolejowej oraz gwarancje i opłaty za dostęp do infrastruktury, pomoc finansowa państwa dla operatorów, przestrzeganie zasad uczciwej konkurencji, czy umowy pomiędzy operatorami a spółkami kolejowymi to główne problemy, wokół których skoncentrowana była aktywność IGTL. 

  W nowo powstałej Izbie funkcjonowały w początkowym okresie sekcje branżowe: właścicieli wagonów prywatnych i spedycji, budownictwa kolejowego, budownictwa drogowego oraz zakładów naprawczych taboru kolejowego. Zarówno przed laty, jak i obecnie członkowie poszczególnych sekcji wypracowują wspólne stanowiska, mają realny wpływ na działalność legislacyjną państwa poprzez udział w przygotowaniu ustaw, rozporządzeń i innych aktów prawnych. Reagują również na decyzje administracji w kwestiach istotnych dla konkretnej grupy reprezentowanych podmiotów gospodarczych.

 Sekcja Wagonów i Spedycji

Działania zmierzające do utworzenia w Polsce, wzorem krajów Europy Zachodniej, organizacji właścicieli prywatnych wagonów kolejowych czyniono już od 1993 roku. Było to konieczne z wielu względów, a wśród najistotniejszych można wskazać:

  • popularyzację wiedzy na temat obowiązujących w Europie aktów normatywnych w dziedzinie konstrukcji taboru oraz zasad jego eksploatacji;
  • możliwość współtworzenia projektów zmian w przepisach i taryfach;
  • udział w tworzeniu nowych uregulowań prawnych związanych z konstrukcją i eksploatacją wagonów prywatnych;
  • skuteczniejsze wpływanie na politykę prowadzoną przez PKP i inne instytucje wobec właścicieli wagonów prywatnych;
  • możliwość przystąpienia do UIP (Międzynarodowego Związku Właścicieli Wagonów Prywatnych).

Założycielem sekcji był Ryszard Nowak – ówczesny szef Dyrekcji Eksploatacji Cystern CPN S.A. Następnie funkcje przewodniczących pełnili kolejno: Roman Mierzbiczak z firmy TANKPOL Sp. z o.o. i Andrzej Kwiek – przedstawiciel CTL Chemkol Sp. z o.o.

Sekcja Budownictwa Kolejowego 

 Spotkanie założycielskie członków Sekcji Budownictwa Kolejowego odbyło się 18 kwietnia 1994 roku. W zebraniu uczestniczyło dwudziestu członków – założycieli, którzy złożyli deklarację woli przystąpienia do sekcji. Jednym z jej celów jest dążenie do upraszczania procedur administracyjnych związanych z realizacją inwestycji. Ponadto sekcja koncentruje się na tworzeniu warunków do rozwoju polskiego przemysłu i usług oraz zwiększaniu wykorzystania potencjału firm budownictwa kolejowego przy modernizacji infrastruktury kolejowej. 

Pierwszym przewodniczącym sekcji został Mirosław Miller, będący wówczas prezesem PRK 7 S.A. w Warszawie. Jego następcą został Jerzy Wawruk – były prezes zarządu Wytwórni Podkładów Strunobetonowych „KOLBET” S.A. Od 2004 roku pracami sekcji kierowała Marita Szustak – wiceprezes Trakcji PRKiI S.A. Od 2016 roku Przewodniczącym sekcji jest Wiesław Nowak – prezes ZUE S.A.

 Sekcja Przewoźników Kolejowych

 W 2006 roku podczas XI walnego zgromadzenia członków IGTL powołano Sekcję Przewoźników Kolejowych, która skupia licencjonowanych przewoźników i współpracujące z nimi firmy z branży kolejowej, w tym zarządców infrastruktury usługowej. Od samego początku sekcja była zaangażowana w prace legislacyjne oraz postępowania administracyjne w szczególności w zakresie niedyskryminacyjnych warunków prowadzenia działalności przewozowej oraz zasad i kosztów dostępu do infrastruktury kolejowej. Założycielem sekcji był Piotr Rybotycki. Rok później funkcję przewodniczącego objął Piotr Macioszek z firmy DB Cargo Polska S.A.

 Sekcja Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego

 Sekcja ZNTK funkcjonowała w Izbie w dwóch okresach. Po raz pierwszy została powołana w 1996 roku. Na jej czele stanął wówczas Włodzimierz Lach, a po nim funkcję przewodniczącego objął Władysław Nowak. Sekcja zawiesiła działalność ze względu na likwidację zakładów naprawczych taboru kolejowego lub ich przekształcenie w zakłady produkcyjne. W związku z tym w 2004 roku zapadła decyzja o jej likwidacji. 

 Cztery lata później podczas XIII walnego zgromadzenia członków podjęto uchwałę o reaktywowaniu Sekcji Producentów i Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego. Jej przewodniczącym został Hubert Stępniewicz – przedstawiciel VIS Systems Sp. z o.o. Sekcja funkcjonowała do 2013 roku. Przyczyną zawieszenia działalności był kryzys gospodarczy, który boleśnie odczuły zakłady naprawcze. Niekorzystny wpływ na działalność firm członkowskich miały również zmiany strukturalne w branży remontów taboru kolejowego. W zakresie napraw taboru trakcyjnego dla przewoźników pasażerskich nastąpiły procesy koncentracji i znaczące umocnienie przeważającej pozycji na rynku dwóch największych graczy. Rola pozostałych przedsiębiorstw została zminimalizowana, a rynek napraw dla podmiotów zewnętrznych uległ drastycznemu ograniczeniu. Te okoliczności zadecydowały o likwidacji sekcji.

 ***

Rok 2016 przyniósł zmiany kolejne zmiany w Zarządzie IGTL. Dotychczasowy Prezes Izby, Stanisław Kogut złożył mandat po dziesięciu latach pełnienia funkcji. 2 marca 2016 roku na Zgromadzeniu Walnym Izby Gospodarczej Transportu Lądowego na funkcję Prezesa powołano Maritę Szustak. Wiceprezesami zostali zgodnie ze Statutem Przewodniczący sekcji, tj. Piotr Macioszek (Sekcja Przewoźników Kolejowych, Przemysław Korwiel (Sekcja Wagonów i Spedycji), Wiesław Nowak (Sekcja Budownictwa Kolejowego). W wyniku wyborów do Zarządu IGTL weszli także Pan Ryszard Leszczyński, Pan Henryk Pińkowski i Pan Andrzej Kwiek. Do komisji Rewizyjnej wybrani zostali Pan Kazimierz Zboch, Pan Marek Deżakowski i Pani Mirosława Talarska, a do Sądu Koleżeńskiego należy Pan Kazimierz Bestry, Pan Lesław Kilian i Pan Stanisław Malinowski.